USA 23.9 – NEW ORLEANS

Woe. 23 aug. NEW ORLEANS km stand 1499.

We zijn nu ongeveer op een kwart van onze fietsreis door de USA en we zitten mooi op schema! Gisteren zijn we aangekomen in New Orleans, na Miami de tweede grote plaats die we op onze reis aandoen. Om hier te komen, moesten we letterlijk flink wat bruggen overwinnen, maar dat is ons prima vergaan. Ter vergelijk: die hoge bruggen in Noorwegen zijn een stuk vervelender; steil en niet altijd met vluchtstrook. Vanaf de laatste overnachtingsplaats Slidell was het nog een kleine 60km naar het centrum van New Orleans. Waar we eigenlijk heel eenvoudig binnen zijn gereden. Eerst een 7,5km lange dam/brug, vervolgens een stuk door de bayou (moeras/veen/ alligatordomein) en net toen het druk met verkeer leek te worden, kwamen we op de bikelane uit en dat fietspad leidde ons tot vrijwel vlak voor ons hotel hier.

We wilden graag deze grootste stad van Louisiana bezoeken. De stad ligt aan de rivier de Mississippi -die we nog altijd niet overgestoken zijn- en alle info en verhalen die ons eerder bereikt hadden, nodigden uit tot een bezoek. Welnu, we hebben de stad anderhalve dag bekeken, rondgelopen in 37 graden, zijn een stuk lomer dan na een fietsdag en we zitten nu op de hotelkamer middenin het centrum nog even onze ervaringen te bespreken. Mixed feelings. Sowieso ook hier een enorm verschil tussen voorsteden en het centrum. Plekken waarvan je eigenlijk niet kunt voorstellen dat er gewoond wordt, tegenover de torenflats van het Central Business District. Toeristen die door de smalle straatjes flaneren, met overal gevels met balkonnetjes met fraai gevormde en gekleurde hekwerken. In veel cafés of op een straathoek muziek; een bandje, een zanger, en niet alleen jazz of blues wat we hadden verwacht.

Gisterenavond; een muzikale heksenketel op Bourbon Street. Sting zong er al eens over (“Moon over Bourbon Street”) en de originele versie van Gerard Cox’ Mooie Zomer is ook zeker de moeite waard (Arlo Guthrie – “City of New Orleans”). Net als zoveel andere toeristen vergaapten wij ons aan deze opmerkelijke subcultuur. We liepen van kroegie naar kroegie, smulden van de jambalaya en gumbo en van een lokaal bier Faubourg. Meer dan eens werd aangeboden onze schoenen te laten poetsen, we hadden hectometers kralenkettingen kunnen aanschaffen, we hadden een levensechte python om onze nek kunnen krijgen (letterlijk!) en we vroegen ons af of al die achtjarige jongetjes, driftig op pan en pot rammend teneinde ook wat zakgeld op te doen, ’s avonds om 11 uur niet door thuis zouden worden gemist. De scholen zijn immers weer begonnen hier.

Maar tussen alle kermis en kleur viel en valt -ook overdag- het meeste op hoe ‘de mens’ ook blijkbaar kan/wil/mag/moet leven… zoveel zwervers, daklozen, verslaafden, ontheemden… Het is te triest voor de ogen om aan te zien.

Over de geschiedenis van de stad en het carnavaleske Mardi Gras moet je maar zelf even wat gaan googlen. We houden het hier even in het kort op onze eigen ervaringen. New Orleans: het was het zeker waard om er geweest te zijn, maar we gaan morgen net zo graag weer de fiets op.

Meer foto’s van deze bijzondere stad vind je onder de knop ‘USA 23’ in de zwarte tabbalk hierboven.