USA 23.10 – JAMBALAYA, ON THE BAYOU

Zo. 27 aug ALEXANDRIA (LOUISANA) km stand 1874.

Route: New Orleans – Donaldsville – Plaquemine – Krotz Springs – Bunkie – Alexandria.

Jambalaya, on the Bayou; een up-tempo liedje van The Carpenters uit 1974 (…alweer; we worden oud). Geschreven door Hank Williams, een countryzanger. Country & Western; ligt weer wat minder in de lijn der verwachting in deze staat Louisana die de bakermat van de “zwarte” muziek is, zoals blues, jazz, ragtime en dixieland. Want Louisana, dat is de staat waar we op dit moment doorheen rijden.

Een van de leukste kanten van een fietsreis is dat je kennismaakt met andere naturen en culturen. Al fietsend door deze staat ontstaan er plaatjes bij wel-eens-van-gehoord-woorden als cajun, jambalaya, gumbo, swamp en bayou. Bayou bijvoorbeeld. Daar fietsen we deze dagen volop doorheen. Wikipedia beschrijft de bayou als een watermassa die voorkomt in vlakke, laaggelegen gebieden met extreem langzaam stromende rivieren. Warm en brak water. In feite de hele Mississippi-delta. Vanwege een voor ons Europeanen onbekend ecosysteem niet erg geschikt voor een zwempartij. Waar we overigens wel naar smachten bij een dagtemperatuur oplopend tot 37. ’s Ochtends (9 uur) vroeg beginnen we met 29 en in de nacht staat het kwik rond 26. Vanmiddag werd de 40 zelfs aangetikt!

De geschiedenis van Louisana leert ons dat deze staat grotendeels Franse overheersing kende, voor die begin 1800 aan Amerika werd verkocht. Het verklaart de vele Franstalige plaatsnamen hier. Lecompte, Lamourie, Lebeaux, La Moyen, Bayon Rouge, Grosse Tete en natuurlijk La Nouvelle (New) Orleans. Ook heeft deze staat, net als de andere zuidelijke staten, een twijfelachtige geschiedenis op het gebied van de slavernij. Tegenwoordig, gelukkig, veel meer een mixed-up state.

Het is en blijft hier onverminderd bloedheet, ook voor de Amerikanen zelf. Om een uur of drie in de middag lijkt het of er een warme föhnwind, stand 3, je vergezelt naar de volgende halteplaats. De hitte-golf komt je van onder vanaf het asfalt tegemoet en zwabbert je lijf en fietshelm rond. Aan het eind van de middag zoeken we een motel als overnachtingsplek. Met zwembad het liefst. Anders koud bad. Beter gezegd badje. Onmogelijk dat dáár de gemiddelde fastfoodbezoeker in past…

Goed, de Mississippi-rivier zijn we inmiddels over. Met een ferry, om zo een van die giga-bruggen te kunnen omzeilen. Zoals een van de andere rivieren die hier meanderen, de Atchafalaya en Red River.

De wegen die door de bayou heen slingeren, zijn rustig en fraai. Dat is super natuurlijk, maar we zullen voor de voorzieningen -drinken (!), eten en slapen- toch naar de grotere weg moeten. Daar concentreert zich hier alles; winkels, banken, fastfood, tankstations, motels. En dan kan het gebeuren dat we op een dag ruim boven ons geplande gemiddelde (87 km per dag) uitkomen en soms eronder.

De afgelopen vier dagen zijn we van New Orleans in noordwestelijke richting gefietst. Dagkilometers 125, 102, 91 en 65. Klinkt als moe worden, maar dat valt reuze mee, we zitten helemaal in fietsreismodus. Het heeft puur te maken met het motelaanbod. De volgende halteplek kan dan dichtbij zijn of juist 100km verderop. Tenten zouden we kunnen doen, maar in deze temperatuur en ‘in the wild’ vol met ons ongewone diersoorten doen we nog niet.

Na New Orleans hebben we een tijd langs de Mississippi gefietst. Op de kaart een route met groen aangegeven, dus betekenis ‘natuurschoon’. Maar helaas, zoals bij zoveel rivieren, heel veel industrie langs de oevers. Zware petrochemische industrie, teleurgesteld zwaaiden we de rivier dus snel uit.

Voor de fans – Onze gemiddelde fietsdag ziet er als volgt uit: rond 7u wakker, dan even mobielen en rond 8u ontbijt (zelf maken of American buffet). Inpakken en rond 9u vertrek. De fietsdag bestaat uit vier of vijf delen. Elk deel een uur (of ca. 20km), van tankstation naar supermarkt of van supermarkt naar tankstation. Bij elke pauze goed bijdrinken en eten wat mogelijk is. Niet altijd eenvoudig bij deze temperaturen. Watermeloen staat op 1! Niet té veel en té koud drinken, want dat kan de maag weer niet goed aan, merkten we. Tegen een uur of vier gaan we kijken waar we gaan overnachten. Google Maps, Booking.com of eigen idee en daar zijn we dan een uur later, na zo’n 80 à 100km te hebben gefietst. In het (meestal) motel eerst inchecken, dan de dagelijkse routines: kleding wassen, thee zetten, douchen, zwemmen (indien mogelijk), eten zoeken (Mexicaans mét margherita of Subway of heel wat anders; magnetronfood…), mobielen/foto’s/website, route voor de volgende dag. En dan rond half 10 de oogjes toe.

Tot zover weer. Mogelijk de laatste keer uit Louisana. De volgende staat die ons staat te wachten is Texas. Alles oké met ons en met de fietsen!

En nog bedankt voor alle reacties, stellen we zeer op prijs!