BORON (California), vr 27 okt. Kilometerstand 4881.
De Dijk heeft een nummer gemaakt
‘Dansen op de Vulkaan’. Mijn versie heet Fietsen door de woestijn. We hebben de drie dagen woestijn doorstaan, Fiets en ik. Het werden er zelfs vier, want ook vandaag ging t nog door de Mojave Desert. Wel meer plaatsjes en bevolking, dus t voelde niet meer so deserted…
De glitter en glamour van Las Vegas ligt inmiddels ver achter me. Bij het verlaten van Vegas werd nog stilgestaan bij die vreselijke aanslag van begin oktober. Een mooie maar schrijnende herdenking op de plek waar de tragedie had plaatsgevonden. Nog geen 3 kilometer van het vermaak waar Vegas voor staat.
Tot waar Nevada overgaat in California zijn er nog allerlei mini-Vegas plekken. Letterlijk tot op de grens nog een vermaakdorp Primm. In een van de drie resorts aldaar waar ik zou overnachten, moest ik met bepakking en al binnen rijden en vervolgens stond ik met Fiets plompverloren middenin het casino, tussen de fruitautomaten en roulettetafels. Ook een ervaring….
Zodra ik California binnengereden was, was t geheel over met de gok- en pretattracties. De wetgeving in Nevada zal verschillen van die van de buurstaat.
California dus! De laatste van de 12 States die ik deze reis doorheen fiets.
Om van oost- naar west-California te komen, moet je door een grote droge vlakte. Hier: De Mojavewoestijn.
Fietsen door de woestijn doe je voor zover mijn ervaring strekt niet over een fietspad. De enige weg die deze woestijn doorkruist, is een 4- of 6-baanssnelweg. Plus vluchtstrook. Mijn werkterrein. De vrachtwagens gieren je om de oren maar blijven keurig op voldoende breedteafstand van de vluchtstrook. Maar drie rustige gezellige fietsdagen waren t niet echt. Toch was de Mojavewoestijn verder redelijk goed te doen. Met name door de wind. De eerste dag mee en daarna vrijwel windstil. Alleen maar zon. En temperatuur boven de 30.
Weather Channel meldde een overall-temperatuurrecord voor Los Angeles, voor eind oktober. Verder weinig interessants op de Amerikaanse televisie. Of je moet houden van ellenlange discussieprograamma’s over het al dan niet handelen van de president. En de commercials…. Laten we ons in Nederland gelukkig prijzen met de reclames op tv. Ik heb eens een half uur zitten zappen tussen weet niet hoeveel zenders en het lukte me gewoon niet om geen reclame te zien, welke zender ik ook voor had. Even teruglezen maar deze zin met dubbele ontkenning.
Inmiddels dus in Southeast California. En daar rains het never, zoals Albert Hammond dat al meldde early 70’s. Het is hier kurkdroog. Rivierbeddingen zijn er te over, maar een drup water erin ontbreekt volledig. De bedding van de Mojaverivier werd vanmiddag gebruikt als autoraceterrein.
Ik ben nog steeds op weg naar het westen, maar de westkust komt steeds dichterbij. Ik ga nu boven Los Angeles langs (ligt zo’n 200 zuidelijker). Op naar de Pacific Coast en die kustlijn dan volgen in noordelijke richting naar San Francisco. Ik had een km of 5500 geschat voor het geheel en dat gaat redelijk uitkomen. Zolang Albert Hammonds verdere weerbericht maar niet uitkomt (It pours….).
Hallo johan,
Zo te lezen schiet het al weer op. Gek idee dat je al weer. Twee maanden onderweg bent. Lees nog steeds met plezier je verslagen. Veel komt bekend voor. Maar ik weet uit ervaring dat in amerika zijn veel herkenning betekent vanwege televisie en beelden. Ik denk dat zuid amerika wel een hele andere ervaring zal zijn. Ben ik wel benieuwd naar. Succes met het laatste stukje naar de westkust. Zong Sjoukje Spijker niet jaren geleden: “ik wil terug naar de kust!”. Groet Rob
..nu al benieuwd naar het laatste stuk naar SF..
En ik vind de reclame op de Nederlandse tv al verschrikkelijk:) Amerika is echt een land van uitersten en voor mij totaal onbegrijpelijk. Maar volgens mij heb je een fantastische reis en leuk dat wij ervan kunnen meegenieten