Viedma – Río Negro

VIEDMA (Río Negro, Midden-Argentinië), donderdag 22 februari 2018.
Kilometerstand 11.169 (USA 5746, Chili/Argentinië 5423)

Na vijf-en-een-halve dag  op de fiets heb ik mezelf vandaag weer op een rustdag getrakteerd. Fiets moest sowieso even onder het mes. Twee dagen geleden brak er een spaak in het nog vrij nieuwe achterwiel. Maar juist omdat het wiel nog vrij nieuw is, moeten alle spaken nog even de juiste spanning vinden. Voor de luttele som van 100
peso´s (4,50 euro) is dat euvel ook weer hersteld. 

Ik ben op dit moment in Viedma. Dat is de zelfbenoemde hoofdstad van Argentijns Patagonië. Ligt aan de rivier Río Negro en in de gelijknamige provincie. Nog nét, want morgen, wanneer ik weer verder reis, dan zit ik meteen in de volgende en voor mij laatste provincie: Buenos Aires. Klinkt alsof ik dan al meteen ook in de hoofdstad ben, maar dat duurt nog zo´n 950 kilometer. Flink grotere provincie dan, pakbeet, Flevoland bij ons. Viedma vind je vlakbij de oostkust van Argentinië, zo langzamerhand in het midden van het land. Nog net Patagonië, daar raak ik zo langzamerhand uit. Zie het kaartje onderaan dit bericht. 

Veel schokkends is er eigenlijk niet gebeurd sinds mijn vorige bericht. Eerder eigenlijk gewoon saai. Veel kilometers en veel rechte weg door de pampa. Gewoon gaap. Verstand op nul, muziek aan en doortrappen maar. Goed plannen van eten en met name drinken, want tankstations en dorpjes liggen op behoorlijke afstand van elkaar. Mooi de momenten waarop de Argentijnse medemens zich van z´n beste kans laat zien: Een paar keer gebeurd dat een auto of vrachtwagen me passeert en zich in de vluchtstrook -die voor mij gelukkig van betere kwaliteit wordt- parkeert. De bestuurder houdt mij aan. Wordt er aangeboden om Fiets en al achterin de vrachtwagen te doen. Maar ik wil fietsen (´Prestado!´- we begrepen elkaar…-). Of dat er een anderhalf literfles ijskoud water wordt aangereikt. Dát sla ik natuurlijk niet af. Bij temperaturen van rond de 35 is dat ook de temperatuur van mijn watervoorraad en koelen doet ´t dan niet meer. Zo´n ijskoude verrassing is dan meer dan welkom.

In Nederland is het op dit moment lekker koud, heb ik begrepen. Welnu, hier houdt de zomer flink huis. Een enkele dag bewolkt met de temperatuur op 23 graden. Heerlijk koel! (sorry hoor…) De andere dagen zit de temperatuur tussen de 28 en 37 in. Van goed te doen tot echt wel stevig warm. Heel verschillende overnachtingen. Bij een ´comida´ (soort huisrestaurant), gerund door twee ruime 80+´ers. In een setting die zo uit Andere Tijden is weggelopen. Inclusief een dierenaantal waar menig dierentuin uitbreiding van behoeft.
Andere overnachting… Sierra Grande. Met zo’n naam kun je je voorstellen dat ik daar eerst bij aankomst een half uur in een ijskoud bad heb gezeten met dito cerbeza. De volgende nacht weer eens in een super de luxe hotel in Las Grutas, ons Scheveningen. Snel weggevlucht daar. Na al die rust in de pampa is die toeristendrukte me net even te gek. Dan weer een overnachting in Tent. Ergens in de pampa. Valt nog niet mee, een geschikt plekje in die leegte te vinden. Om ´s avonds om 9 uur te gaan genieten van een fantastische sterrenhemel. Niet gestoord door enig kunstlicht is het zwarte gat boven ons op het zuidelijk halfrond op z´n mooist. En om ´s nachts rond vier uur toch maar even wat extra kleding aan te trekken, omdat de slaapzak alleen niet voldoet. Het koelt nog wel best af hier, buitentemperatuur 5 graden.

 

Nu dus in Viedma. En was het vanuit het thuisfront al aangekondigd (Dank, Susan!!), het klopte op de kilometer…..: Afwisseling in het landschap! De laatste 50 kilometer werd ik verrast door groene weiden, akkers, maisvelden, sloten en kanaaltjes. Bomen! Schaduw!! Met regelmatig een boerderij waar groente en fruit verkocht wordt. Natuurlijk net weer niet als ik hier fiets, want naar goed Argentijns gebruik is alles waar iets verkocht of gegeten moet worden, tussen 13.00 uur en 17.30 uur potdicht… Uitgezonderd de grote supermarkten en tankstations, maar die vind je bij de grote steden. En die zijn er niet veel tot dusverre.

Maar: Afwisseling!! 
Minder gaap hopelijk de rest van het traject. Ik ben inmiddels onder de duizend kilometer naar Buenos Aires aanbeland. En als het nu net zo groen en divers blijft als de laatste 50 kilometer, dan krijgt dit deel van Argentinië weer wat meer glans en waardering van mijn kant. Next stop: Bahia Blanca, drie dagen fietsen voor mij, zo´n 270 kilometer.

Ik ben nu bij de rode *

 

Dit bericht is geplaatst in Wereldreis2: Chili/Argentinië. Bookmark de permalink.

2 reacties op Viedma – Río Negro

  1. Leonie schreef:

    Fijn om weer om te lezen wat je allemaal beleefd.
    De laatste 1000 kilometer.. Succes!!!! en inderdaad uit een koude Nederland de groetjes van ons….

  2. Danne schreef:

    Fijn dat je van voorbijgangers af en toe ook water hebt gekregen. Zeker dat koele water. Wat moet dat een genot zijn dan. Succes met het laatste stuk naar Buenos Aires!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *