10.000 kilometer gefietst!

COMODORO RIVADAVIA, Zuid-Argentinië. Dinsdag 6 februari 2018. Kilometerstand 10.253 (USA 5746, Chili/Argentinië 4507)

Ondanks de onvoorstelbare saaiheid van de omgeving, is er best wel veel gebeurd de laatste dagen. Dit bericht gaat over hitte, droogte, woestijn, scheurtjes in het wiel, water en wind, een valpartij, pinguins en zeeleeuwen. En weer een mijlpaal bereikt!

Om met dat laatste te beginnen, ik feliciteer Fiets en mezelf met het door-rijden van de 10.000 kilometergrens. Dat gebeurde onvermijdelijk ergens in het warme Nada. Dagen en dagen achter elkaar door het Niets. Niets te zien, niets te beleven en niets te doen. Steppen. Woestijn. Pampa. Ik begrijp nu de chauffeurs van passerende en tegemoetkomende auto’s. Steevast zwaaien en toeteren naar me. Ik maar denken dat ze me willen oppeppen. Maar waarschijnlijk ben ik voor hen even de enige afleiding op de lange, lange, rechte weg.
10.000 Kilometer dus, tweederde van mijn beoogde eindtotaal.


Ondertussen vraag jij je als trouwe lezer van deze berichten af waarom ik in hemelsnaam hier nog aan het fietsen ben. De saaiheid. De steppen, de lege woestijnen…. Stel je gerust, die vraag heeft al menigmaal door mijn hoofd gespookt. Het zal mijn Ramses Shaffygevoel zijn: We zullen doorgaan. Tot we aan het gaatje zijn. Om later tóch te kunnen verhalen dat ik deze 3000-km lange weg ‘gedaan’ heb. Een vorm van wereldvreemde zelfkastijding. Ik heb pelgrims op wandel-pad naar Santiago de Compostela op hun knieën de laatste kilometers zien afleggen omdat hun voeten niet meer konden. Maar toch doorzetten. Zoiets.

Ik heb een heuse hittegolf achter de rug. Dat laatste hoop ik althans. De temperatuur liep drie dagen achtereen op tot 36 graden. In de schaduw. Welke schaduw overigens….. Neem van me aan, dan is fietsen in zo’n omgeving best wel een opgave. Sinds ik aan deze weg, de Route National #3, begon, ben ik welgeteld nog één andere rare fietsvogel tegengekomen. De wind, blijf ik noemen. Zo bepalend, zo aanwezig. Constant uit westelijke richting en vaak flink krachtig. Gisteren werd ik letterlijk met fiets en al van de weg geblazen, met als gevolg een ongewenste ontmoeting met de stenen in de, zeg maar, vluchtstrook.
En dan wil ik absoluut de mannen van de YPF-tankwagens noemen die me er bij grote droogte -gevraagd en ongevraagd- met water en fruit doorheen gesleept hebben. Zo veel muchos gracias amigos!!

De weg, de route, gaat door een gebied waar werkelijk alles opgedroogd is. Een heel enkele keer nog een minirivier. Geen water in de verste verten. Ik heb het volste begrip voor Maxima, onze Koningin, Argentina’s Reina, in haar keuze voor onze Willem-Alexander. Zijn know-how op watergebied komt hier meer dan goed van pas! Argentina is best trots op ´hun´ Maxima.

Hoogtepunten van de laatste dagen. Die waren er wel, zij het beperkt. De 10000-grens dus. Rondlopen tussen de mini-pinguins bij Puerto San Julián. Kan ook weer van m´n bucketlist af. De ontmoeting met de Argentijnse zeekust. De Atlantische Oceaan! Water! Na al die dagen saaiheid twee dagen langs de kust fietsen. Geweldig! Tussen zeeleeuwen bivakkeren.

Als gevolg van de onverbiddelijk toeslaande zomer hier, heb ik mijn Amerikaans-bruine huidskleur weer terug. Ik fiets van zuid naar noord en de zon gaat van oost naar west. Dat betekent vanaf negen uur ’s ochtends tot twaalf uur later de zon vol in face. En dat kleurt!

Ik ben inmiddels de provincie Santa Cruz uit. Next in line is Chubut. Hopelijk is deze provincie wat minder windgevoelig. Pampastukken komen er toch weer aan, al wordt het gebied langzamerhand iets meer bevolkt. Op het kaartje hieronder zie je waar ik nu zit (bij de rode*). Fiets staat even bij de fietsenmaker. Moet weer een nieuw achterwiel. De vorige fietsenmaker had iets te enthousiast de spanning van de spaken verhoogd. Met als gevolg zeven scheuren in de velg. Overmorgen weer verder. Nog zo’n 1800 naar Buenos Aires. It’s a long way there. Maar ik kom er wel.

Dit bericht is geplaatst in Wereldreis2: Chili/Argentinië. Bookmark de permalink.

10 reacties op 10.000 kilometer gefietst!

  1. Leonie schreef:

    Gefeliciteerd!!! 10.000km… wat een prestatie!
    Hopelijk worden de volgende kilometers iets amusanter, dan helemaal niets… 😉

    Groetjes ons…

  2. Carla schreef:

    Pfff wat een mijlpaal heb je bereikt Johan, gefeliciteerd ! Zullen er maar weinig zijn die je dit gaan nadoen! Nog even afzien op de pampa’s, saaie vlakten en de stevige zijwind maar er zullen ook weer mooiere stukken landschap bij zitten! Succes verder!
    Groetjes, Carla en Michel

  3. wim en yvon schreef:

    Ha die Jo !
    Van harte met 10.000!! (Heb de burgemeester al gebeld. Komt een bloemetje brengen.)
    Je bent een `die hard `, snap `t wel, zo`n overlevingsdrang. Maar voor ons , als trouwe `kijkertjes` is het natuurlijk minder spectaculair. De kust -de pinguïns -dat is toch fantastisch! In een sportdocu op Nat. Geogr. was er een Olympische skister uit Ushuaia.
    De tekst niet meer meegekregen…dacht alleen maar `hier heeft Jo gefietst`…haha.
    En `we`hebben al 5 medailles op De Spelen , na 2 dagen. Genieten, hoor.
    Nét als jij. Straks weer verder op gerepareerde fiets. Even `bijtanken`. Have fun!
    Liefs van ons, xxx Wim en Yvon.

  4. Danne schreef:

    Johan, bij dezen 10.000 complimenten voor je doorzettingsvermogen! Je hebt daar niks aan, maar ik vind het wel heel dapper en knap wat je aan het doen bent, ondanks wind, pampa en/of hard in aanraking komen met de stenen langs de weg.

  5. Dolly schreef:

    Pfffff Johan, wat ben ik apetrots op mijn collega. Als je doorfietst kom je Renske nog tegen. Ik heb haar al gewaarschuwd voor een gekke Nederlander op de fiets. ☺️Zet m op. Liefs van ons.

  6. Hans schreef:

    Respect en blijf genieten!

  7. Beatrix Verveer schreef:

    Hallo Johan,
    Wat een bikkel ben jij !. Ongelooflijk waar jij doorheen gefietst bent en dan zo alleen.Wat een lef.Het lied van de eenzame fietser van Boudewijn de Groot is hier zonder meer van toepassing.Vandaag hebben we je wereldreis route doorgelezen vanaf 1 januari.en lazen we dat je de 10.000 kilometer gehaald hebt.Gefeliciteerd.Dit doen we je nooit niet na.Dit is niet meer te vatten voor deze bejaarde mensen.

    Lieve groet van Beatrix en Hans

  8. Jurgen schreef:

    Beste,
    Wat een prachtige verhalen en foto’s. Overzichtelijk en allemaal puik op en in orde.
    Het enige wat ik mis is een woordje uitleg over welke fiets je berijdt (Banden, versnellingen… beetje technische uitleg) en het materiaal (Welke soort fietszakken dat je mee nam en wat je meenam.) Gewoon uit interesse en mss kan ik er ook wat van opsteken.
    Mvg, Jurgen.

    • Johan Jambroes schreef:

      Dag Jurgen,
      Bedankt voor je vriendelijke woorden!
      Je mist wat uitleg over de fiets en over het materiaal. En dat klopt, daar schrijf ik inderdaad niet veel over. Maar voor jou, graag! In het kort:
      In 2012 heb ik bij Vittorio hier in de buurt (Alkmaar) een op maat afgestelde tourfiets laten maken. De versnellingen zijn al diverse keren vervangen. Voor heb ik er drie tandwielen op (48x32x22) en achter een 9-speed cassette (12-36). Fietstassen niet van Ortlieb, maar gewoon van Agu. Daar doe ik simpelweg vuiniszakken in, zodat ’t altijd goed tegen de regen beschermd is.
      Meenemen… zoveel… ik heb zoals zo velen onder ons een hele paklijst.
      Als je me even een pb stuurt (kan per mail, jpjambroes@hotmail.com) dan stuur ik je een foto van mijn fiets + bagage en de paklijst.

  9. Rex Vehrs schreef:

    Allez Johan! Keep pedaling – movement is life. Love your website and it was great to meet you in southern Colorado! Cheers and keep the dirty side down. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *