VUOSNAINEN (FINLAND), zaterdag 18 juni 2022
Dag 24, 25. Route: Eckerö – Marienhamn – Bomarsund – Väddö – Brändö. Kilometerstand 1802.
De afgelopen twee dagen heb ik over de Åland-eilanden gefietst. Niet over allemaal, er zijn er zo’n 60.000 waarvan het grootste gedeelte onbewoond. De archipel, die zich tussen Zweden en Finland in de Oostzee (Botnische Golf) bevindt, is sinds 1922 autonoom. Nu exact 100 jaar dus. In de 19e eeuw door Rusland bezet.
Åland [spreek uit: oo-land] zit in alles nét tussen Zweden en Finland in. Het behoort weliswaar tot Finland, maar Zweeds is de spreektaal. Men heeft eigen postzegels, autonummerborden, een internetextensie (.ax) en een eigen vlag. Ook een eigen landsregering, die echter niet over ‘internationale’ zaken gaat, zoals de buitenlandpolitiek. Betaalmiddel is de euro.
De wegen op de eilanden zijn opmerkelijk rood, zeg maar de kleur van onze fietspaden. De steensoort waar het asfalt uit wordt opgemaakt, is roodachtig. Vandaar. Totaal aantal inwoners is 30.000 waarvan een derde deel in de hoofdstad Marienhamn woont.
En je kunt er dus ook fietsen. Wat ik deed. Prima zelfs, over uitstekende fietspaden. In 2014 was ik hier al eens en nu heb ik een andere route gedaan en sommige plekken nog eens bezocht: de grootste stad Mariehamn en al hoppend verschillende eilanden. Alleen op de eerste van de vier hoofdwegen is autoverkeer, voor de rest is het heerlijk relaxed fietsen. De wegen glooien licht. Waar je ook fietst, de zee is nooit ver weg. Ik heb wel wat met afgelegen gebieden. De eilanden, de stilte, het remote, het doet me wat denken aan gebieden waar ik eerder was. Chili bijvoorbeeld. Naast het wegverkeer beschikt de eilandengroep over uitstekende maritieme verbindingen. Zo heb ik behalve het hoofdeiland (even wat groter dan Texel) nog een serie andere eilanden aangedaan: Eckerö, Sund, Prösio, Töftö, Vårdö en Brändö. Je hebt er vast wel eens van gehoord 😉
Gisteren, vrijdag, prachtig mooi weer. Volop zon, 22 graden. Alleen maar genieten. Overnacht in een stuga (hut) op de camping in Bomarsund, de plek waar in het midden van de 19e eeuw nog een enorm Russisch fort dienst deed. ’s Nachts begon het te regenen en dat is vandaag overdag nog even een tijdje doorgegaan. Hoort erbij, weet elke vakantiefietser, maar o zo jammer van de geweldige natuur die er plots grijs en grauw uitziet. Het werd vandaag sowieso een vreemde dag waarbij ik flink uit mijn eet- en beweegritme raakte. Vier ferry-oversteken op een rij, onderbroken door af en toe wat fietsen. En daar van 9 uur ’s ochtends tot 18.15u mee bezig zijn. En dat voor maar 46 kilometers. Maar hemelsbreed wél een stuk opgeschoten. Want inmiddels ben ik dus overgestoken van Zweden naar Finland, waar ik inmiddels ben en de eerste 300 meters al heb gedaan. Vlak voorbij waar de ferry aanlegt, kon ik een soort vakantiehuisje als overnachting regelen. Van waaruit ik dit bericht nu schrijf. En ermee stop, want de route door Finland wil ik nog even uitstippelen. In ben er vaker geweest, Finland, het is het volgende land op weg naar het einddoel: de Noordkaap.
Merci pour la belle d’histoire et de géographie. Bonne continuation.
Johan,
zat net toevallig oude beelden te kijken van een wedstrijd van de B1(ooit 1 wedstrijd op beeld opgenomen), de jeugdkampen en Engeland, een hele lange tijd terug maar wat een mooie tijd was dat!
Daardoor kwam ik je reis site tegen. Wat een reis ben je weer aan het maken zeg, respect hoor! Heel veel succes! Leuk om het af en toe even te volgen!
Gr. Michiel Brink
Vanuit Lissabon genoten van je Zweedse en Aland- en Finlandverhalen. Prachtige foto’s en wat leuk om bij Zweedse vrienden thuis ontvangen te worden.
Veel plezier in het voor mij (nog) onbekende Finland!