SKÄNNINGE, Zuid-Zweden, woensdag 8 juni 2022
Dag 13, 14, 15 Route: Urshult – Väksjö – Landsbro – Eksjö – Mjölby- Skänninge. Kilometerstand 1289.
Twee weken onderweg alweer. Ik zit lekker in mijn ritme, dat heb ik meestal met een dag of drie wel te pakken. Het leven van de vakantiefietser. Of langeafstandsfietser. Vakantie heb ik tenslotte niet meer. Of juist te over… Ook zit ik goed op schema. Voor wat het waard is. Te haasten hoef ik niet. Al is het thuisleven ook niet slecht… Tevoren had ik bedacht dat een kilometer of 80 per dag mijn streven moest zijn. “Vroeger” was dat 100. Laat ik in de werkelijke dagelijkse uitvoering hier nu net tussen die twee afstanden inzitten. Ik vertrek dagelijks rond half 10 en tegen een uur of vier ga ik eens kijken waar te overnachten. Dat kan een hotel zijn (‘je moet wel goed slapen hoor, jongen’, wijze woorden van mijn moeder ooit; ik koester ze), een privéadres -B&B- of op een camping. Tent of trekkershut. Wild kamperen komt ook nog wel, later, naarmate ik hoger -noordelijker- kom te zitten.
Vijf dagen Zweden inmiddels. De eerste waren, zoals je als trouwe bezoeker van deze site weet, prima wat het weer betreft. De laatste dagen is het meer bewolkt, af en toe wat regen, maar de temperatuur is met 16 tot 20 graden prima om in te fietsen. De afgelopen dagen gingen door het landskap Småland. Dat is een laagheuvelgebied. Hoogste ’top’ is zo’n 350 meter. Dat is niet super hoog, maar het gaat maar op en af. En steil ook. En zeker als je zoals ik de rustige en kleine binnenwegen opzoekt. Eigenlijk les één van de vakantiefietser die niet zo van op en af gaan houdt: hoe kleiner de wegen, hoe rustiger het verkeer, maar des te steiler de hellingen. Geldt voor alle gebieden en landen, waar je ook ter wereld de wielen laat draaien. De weg -asfalt of gravel- gaat als een rollercoaster te keer en van al dat op en af en links en rechts raakt je richtingsgevoel wel eens van slag.Maar lang leve Google Maps! Naast zon en wind een prachtige aanvulling op de richtingzoeker als ik weer eens midden in het prachtige nowhere län niet kon kiezen uit links of rechts. Of rechtdoor. En zo gebeurde het dat ik in twee dagen tijd nauwelijks auto’s heb gezien en al helemaal geen vrachtverkeer. Maar wel heb ik al onnoemelijk veel hoogtemeters gemaakt. Een helling van 6 à 8% van 149 naar 169 meter hoogte lijkt wel mee te vallen. En dat klopt ook wel als je dat een of twee keer doet. Maar een keer of 35 op één dag…, reken maar uit. Je zit zo aan de 700 hoogtemeters.
Toch komt er aan dat rustige geklim en gedaal ook weer een tijdelijk eind. Soms omdat er even geen andere route is dan een grotere autoweg, zoals vandaag. Het was bij vlagen druk op de 32 tussen Eksjö en Mjölby. Erg leuke oude binnenstad trouwens, Eksjö. De gamla stan is een bezoek waard! Inmiddels neemt het heuvellandschap van Småland weer af in hoogte en ik kom in de buurt van het vlakkere gebied rond de grote steden. Daar ben ik nu naar onderweg. Tussendoel is Stockholm, daar in de buurt ga ik kennissen bezoeken die in in 2004 tijdens mijn eerste Noordkaapreis heb leren kennen. En daar dan even pas op de plaats. Want eigenlijk had ik mezelf al (een keer per week!) een welverdiende rustdag beloofd. Is er nog maar één keer van gekomen. Want het rijdt gewoon lekker door!
