(24) WEER THUIS!

ALKMAAR, dinsdag 16 augustus 2022.

Dag 82, 83, 84. Route: Cloppenburg – Lathen – Ter Apel – Exloo – Appelscha – Heerenveen – Balk – Stavoren – Enkhuizen – Hoorn – Spierdijk – Alkmaar. Kilometerstand: 6168 (eindstand).

De reis eindigde zo’n beetje waar ie begon: op de Bep Glasius, de veerboot over het IJsselmeer, nu van Stavoren terug naar Enkhuizen. Na een paar flink warme overnachtingen in Duitsland de laatste twee in Nederlandse hotels mét airco. En gisteren overdag een paar heerlijk verfrissende regenbuien in de buurt van Smilde. De laatste dag in Duitsland ging over kleine wegen waar nauwelijks verkeer was. Ook weinig fietspaden, dus van gehobbel weinig last nu. Talloze maisvelden en velden waaraan duidelijk te zien was dat er een flink neerslagtekort is.

Vlakbij Ter Apel de grens over. Hoewel de grenscontroles al tijden afgeschaft zijn, zijn de karakteristieke douanekantoren nog goed herkenbaar. Ze hebben alleen een geheel andere functie gekregen. De eerste overnachting op Nederlandse bodem wilde ik per se doen op Hunzebergen, een voormalig kampeerterrein annex vakantiepark vlakbij Exloo. Als 16-jarige was ik daar voor het eerst, met een stel vrienden op de fiets, toen al. Ook hier geldt dat de tijd niet stilstaat: van de camping is niets meer over en de vakantiehuisjes zijn afgebroken en worden vervangen door luxe Landal-chalets. Op de plek waar ‘vroeger’ de dancing was -Roll over lay down-, is nu de wellness. En het hoofdgebouw is getransformeerd tot Fletcher hotel. Met dus daar een kamer voor mij.

Daarna verder door het mooie land Drenthe; Orvelte, Westerbork, Appelscha. Laatste overnachting in Heerenveen. Die plaats ligt op mooie fietsafstand van Alkmaar en ik kan daarvandaan kiezen hoe ik de laatste 100km ga rijden. Afsluitdijk/bus of Gaasterland/boot. In Drenthe en Friesland word ik uitbundig toegevlagd in de kleuren blauw-wit-rood. Eerst vermoed ik nog dat een enkele vlag abusievelijk verkeerd om is opgehangen, maar de volgorde van de kleuren houdt aan. Ik vrees dat tijdens mijn absentie Nederland is ingenomen door de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein. De kleuren van hun vlag zijn immers blauw-wit-rood. Ik behoor tot de Holsteiners van nu af aan, begrijp ik?

Het wordt dus de boot Stavoren-Enkhuizen. In 80 minuten over naar de home-provincie Noord-Holland. De laatste dag ook weer in zwoel weer, ruim 25 graden en een windkracht 3 tegen. Maar de benen zijn voortreffelijk. Als ik word ingehaald door een enthousiaste veertiger met elektrieke fiets, haak ik aan en kan ik een flinke tijd in de slipstream meerijden. Heerlijk toch, die elektrische ondersteuning!

Even na 6 uur ’s avonds ben ik uiteindelijk weer thuis. Partner Remco en vriendin Maria wachten me op, en mijn goede buren begroeten me enthousiast. Over met de rust ;). Ruim 6000 kilometer en twaalf weken nadat ik van huis vertrok, ben ik weer terug. Een groot compliment aan mijn lijf dat het na een jaar vol medisch gedoe toch weer voor elkaar heeft gekregen om deze uitdaging te volbrengen. Evenzeer een groot compliment aan Fiets; geen enkel euvel, geen gebroken spaak of lekke band of iets anders naars. Met dank ook aan de mannen van rijwielhandel Floris uit Oudorp voor het zo goed prepareren van Fiets. Dank ook aan iedereen voor het volgen van van mijn reis en deze site. Dit was het laatste verhaal van deze vierde grote fietsreis, al zal ik over een paar dagen nog 1x terugkomen met wat statistieken en wetenswaardigheden. Als laatste nog zo enorm veel dank aan mijn geweldige partner Remco voor de ondersteuning en het geduld om me zo lang te hebben moeten missen!