TYNSET, vrijdag 29 juli 2022.
Dag 63, 64, 65, 66. Route: Steinkjer – Straumen – Leksvik – Vanvikan – Trondheim- Støren – Berkåk – Kvikne – Tynset. Kilometerstand 4783.
Inmiddels heb ik Trondheim bereikt. Sterker nog, dat is alweer drie dagen geleden en ben ik alweer een stukje verder naar het zuiden; dit blog is een stuk trager dan mijn fietssnelheid. Trondheim: derde stad van Noorwegen en hoofdstad van de provincie Trøndelag, zetel van voetbalclub Rosenborg BK. Een oude handelsstad met vesting. Befaamd om de gekleurde pakhuizen langs de rivier de Nidelva. Fijn om daar even een pauzedag te hebben. Ik bereik Trondheim best wel slim vind ik door niet de steeds drukker wordende E6 te volgen, maar de route ten noorden van het Trondheimfjord te doen en dan met de snelferry over te steken. Dat rustige weggetje is echter een route met flinke ops en afs. Ziet er op de kaart uit als een leuke weg langs het water. Een klassiek fietsmisverstand. Leuke weggetjes op de kaart langs het water kunnen in werkelijkheid heel anders uitpakken. Ik wil je bij gelegenheid nog wel eens mijn ervaring meegeven van een ‘leuk weggetje langs het water’ in Chili. Helse boel.
Zo erg is het nu ook niet, al heeft Thor die dag uitgekozen om er weer eens een heerlijk natte boel van te maken. Maar ik oude man krijg op die route een ongekende boost aan zelfvertrouwen wanneer ik twee andere wielrenfietsers, jonge mannen van een jaar of 20 met veel minder bepakking dan ik, in volle klim voorbij zoef. De een heb ik al snel te pakken, de ander probeert me nog heldhaftig voor te blijven maar is na een luttele minuut ook kansloos tegen deze adrenalinekick. Voelt goed hoor, zo’n inhaalactie van oud tegen jong. Mijn dag kan niet meer stuk.
Hoog boven het centrum van Trondheim ligt de vesting Fort Kristiansen. Een flinke tippel daarnaartoe, ook per benenwagen. Voor fietsers doet op weg naar boven naar dat fort een fietslift dienst. Omdat de helling veel te steil is om ertegenop te fietsen (ik schatte in meer dan 25%), kun je -tegen betaling uiteraard- ervoor kiezen je mechanisch te laten vervoeren. Je plaatst je voet in een soort schacht waardoor je met fiets en al omhoog wordt vervoerd. Idee voor meer plekken in Noorwegen. Ik ken inmiddels nog wel wat hellingen die daarvoor ook geschikt zijn.
Van het hart van de stad is jammer genoeg weinig te zien. Het oogt alsof Christo weer een nieuw inpakproject heeft ontwikkeld. Alle straten rondom de torget, het centrale plein, worden bevolkt door af en aan rijdende vrachtwagens en de straten en pleinen zijn ingepakt in kilometers wit zeil dat als een soort Culinair Plaza de rest van het centrum onzichtbaar maakt.
Ik kan op zo’n fietsvakantie moeiteloos omschakelen van heel basic (tent, maar o zo brrrr ’s nachts) naar een viersterrenhotel waar het aan weinig ontbreekt. Omdat ik vind dat ik het verdien, trakteer ik mezelf op het Radisson Blue. Een aanrader. Met Fiets en al in de lift naar de zesde etage. Heerlijk altijd, om de gezichten van de voor de lift wachtende hotelgasten te zien als ik er met Fiets, in vol ornaat, uitkom.
Na Trondheim is het nu echt in rechte lijn naar het zuiden, Oslo is nog zo’n 550km. Een lekker langzaam oplopend fietspad leidt tot een Oostenrijks aandoende vallei waar ook de hoofdweg, de E6, zich doorheen slingert. Soms is deze hoofdweg verboden voor fietsers, bijvoorbeeld als er een lange tunnel is. Je wordt dan als fietser omgeleid. Een keer helemaal de bergwand ingestuurd, over glibberig gravel en 4km à 9%. Dank u wel.
Die hoofdweg E6, lang gevolgd, heb ik vandaag verlaten. Er ligt een andere route door het Østerdalen, langs de rivier de Glåna, min of meer parallel. Maar smaller en minder druk wat verkeer betreft. Ook zijn er diverse campings langs deze route, wegnummer 3. En nu weer mazzel met het weer, vandaag 21 graden en zonnig. Het is heel veranderlijk hier.
Erg leuk om als overnachting een ‘hytte’, een cabin, te doen. Waren deze trekkershutjes vroeger voorzien van vijf wanden hout met een deur en een stapelbed, tegenwoordig zijn ze alweer uitgerust met koelkast, kookplaat, meubilair en als je het geld ervoor over hebt met toilet, douche en televisie. Ook kunnen de kleren weer eens lekker gewassen worden. De hytte-overnachtingen zijn in Berkåk en Tynset. Morgen in Koppang. Langs de rivier. Kortom, that’s the way to Oslo. Aha aha. We komen eraan!
mooie verhalen weer Johan!
Trondheim mooi! Zo ook je `hut`. Op naar Oslo, Jo ! x
Chiliweggetjes langs t water …haha. Levensgevaarlijk ! Weet je verhalen nog ! x
Ha Johan, probeerde ook op het vorige blog al te reageren maar die kwam blijkbaar niet helemaal door daar in het hoge noorden. Mooie verhalen over fjelsen en fjorden. Kou en ontberingen doorsta je dapper. En daarnaast klinkt het als volop genieten én af en toe kicken in een wedstrijd met jonge en minder getrainde fietsers…
Veel succes met het vervolg op weg naar NL..
AP