(15) DE NOORDKAAP BEREIKT!

HONNINGSVÅG, maandag 11 juli 2022.

Dag 45, 46, 47, 48. Route: Karasjok – Lakselv – Porsangerfjord – Olderfjord – Honningsvåg – Noordkaap – Honningsvåg. Kilometerstand 3622.

Na 3587km: de Noordkaap bereikt!

De Noordkaap bereikt! Op maandag 11 juli 2022 om 13.00u. was het zover. Ik ben hier achttien jaar eerder geweest, toen ging het me hier wel een beetje veel sneller en krachtiger af. Maar je wordt ouder pappa, geef het maar toe… (naar Peter Koelewijn). Maar stiekem ben ik wel een beetje veel trots. Na al die medische narigheid, al is die toekomst nog onzeker.

De Noordkaap dus. Volg de bussen. Campers -alle campers van Europa rijden hier- Motoren. Die kant op. Het noordelijkste puntje van Europa. Spitsbergen uitgezonderd, maar dat is nog een aardig stukje waterfietsen en ijsberen. Er ligt een ander kaapje dat weliswaar net anderhalve kilometer noordelijker ligt, maar daar kunnen de weggebruikers niet komen dus volgen we de stroom toeristen maar. Zal wel goed zijn.

Ik heb de Noordkaap heen-en-terug gedaan vanuit Honningsvåg, op het eiland Magerøy, het meest noordelijke stadje. Twee keer 33 kilometer en daarin een aantal stevige hellingen, zeg maar beklimmingen. Drie kilometer à 9% en dat een paar keer. Record aantal hoogtemeters. Maar de weergoden zijn me vandaag goed gezind. Hebben nog wat goed te maken na al het gewaai van gisteren. Het is vandaag echter onwaarschijnlijk windstil, de hele dag volop zon en 12 tot 14 graden. Korte mouwen, korte broek. Alleen in de afdaling gaat het windjack erbij aan. Prachtig weer dus. Al heeft het weinig zin om hier de weersvoorspellingen te volgen. Het stond al vijf dagen op alleen maar regen, maar wat die nattigheid betreft ben ik er aardig doorheen gezwijnd. Gelukkig maar. De laatste dagen zijn volop zonnig. Gisteren ook, langs het fjord. Prachtige panorama’s. Om elke hoek een nieuwe ansichtkaart.

Langs het Porsangerfjord

Het levert geweldige foto’s op. Het is nog even een strijd. Worden het meer kilometers of meer foto’s? De foto’s winnen uiteindelijk. Hoe deed ik dat ‘vroeger’, in 2004… met slechts zes keer 36 opnames Fujifilm op mijn klikklakcamera voor de hele reis…??  Zoveel foto’s maak ik nu op één dag…Zulk mooi weer. Alleen de wind gisteren! Vaak zo gunstig deze reis door mee of afwezig te zijn, wil de wind het de eenzame fietser kromgebogen over het stuur (vrij naar Lennart Nijgh) niet te makkelijk maken. Langs het prachtige Porsangerfjord, is het knallen tegen windkracht 5 in. Honderd kilometer lang. Minus dan de 14 km aan tunnels, maar daar gelden weer andere krachten.

Neem de Noordkaaptunnel. Befaamd en berucht. Dat laatste onder fietsers. Zeven kilometer lang, 200 meter diep en een hellingpercentage van 9%. Het begint met afdalen (vrij logisch voor een tunnel, hoewel ik het ook omgekeerd heb gehad!) en zonder te trappen zit ik gauw op een snelheid van 65 km/u. Even geen verkeer, goed wegdek, goede verlichting. Maar dan, na de knik, weer omhoog. Drie kilometer 9% is wel heel erg lang en ik raad het niemand aan die enigszins claustrofobisch is om deze tunnel op de fiets te doen. Hevig transpirererend en gedesoriënteerd kom ik na 30 minuten weer boven. Mocht je denken, gedesoriënteerd? Er is toch maar één kant op? Nou probeer je stuur en fiets maar recht te houden, niet te gaan slingeren. In de verlichte tunnel die steeds duisterder wordt. Het koppie erbij te houden. Je ziét niet dat je klimt; je vóelt het alleen. Het eind van de tunnel komt niet in zicht vanwege een knik op het eind. Je zwabbert, zweet en zwicht bijna. Het uiteindelijke daglicht verschijnt als de poort van Petrus en ik mag gelukkig aan de goede kant door.

De Noordkaap is dus bereikt. Na 3587 kilometers op de trappers. Het einddoel is bereikt. Laat ik vriend Fiets en de mannen van rijwielhandel Floris in Oudorp ook even de credits geven: zo top gedaan! Fiets totaal geen mankementen, al deze drieduizendzoveel kilometer. Chapeau!! Maar beste vrienden, beste volgers, the story continues. Je bent nog niet van me af. We moeten nog terug ook. In afwachting van hoe het lijf zich zou houden, had ik daar nog geen plannen voor gemaakt. Maar Fiets en ik blijven in actie, terug. We vervolgen onze reis, nu in zuidelijke richting. Het zal niet allemaal fietsend zijn (zo vertrek ik morgen hiervandaan per boot, de Hurtrigruten, de Noorse -luxe- postboot), maar het grootste retourgedeelte wil ik ook fietsend gaan doen. En terug pas ergens in augustus. Dus… wordt vervolgd! Het volgende bericht verschijnt vanaf de Lofoten. Want daar zet de Hurtigruten Fiets en mij overmorgen weer aan wal.

Dit bericht is geplaatst in Noordkaap 22. Bookmark de permalink.

5 reacties op (15) DE NOORDKAAP BEREIKT!

  1. Oomah schreef:

    Dappere sterke fietser. Trots op je prestaties. Fijn dat je het allemaal zo duidelijk met ons deelt.
    Petje af, en leuk nieuw plan om de Lofoten weer opnieuw te bezoeken. Geniet van de Huttigruten.
    👋👋👋🍀👋👋👋

  2. heleen schreef:

    wat een avontuur weer. ja ja. het werk voor de foto’s komt thuis wel bij het uitzoeken!

  3. LALOS Bernard schreef:

    Bonjour Yoan
    Depuis Angers, France,
    Ton passage dans le tunnel nous rappelle nos passages en Roumanie au bord du Danube, tunnels non éclairé avec des trous, une bordure et sans éclairage…
    Ici il fait 34 degrés à 19h et 23 degrés le matin.
    14 degrés c’est très bien pour pédaler…
    Bon retour à toi…..
    Bernard et Nadine

  4. Ilse schreef:

    Gefeliciteerd Johan, het is je weer gelukt om de Noordkaap te bereiken. Wat een mooie prestatie!

  5. Janny schreef:

    Lieve Johan, nu eindelijk een reactie van mij. Meestal lees ik jouw verslagen met Maarten en dan blijft een reactie erbij.
    In gedachten zag ik je overal fietsen en vooral de tunnelverhalen doen me griezelen. Gelukkig zit het je mee op het grootste deel van je reis en is je belangrijkste doel bereikt: de Noordkaap. Ik kan me voorstellen dat dit jouw een euforisch gevoel geeft na alles wat je de afgelopen anderhalf jaar hebt meegemaakt. In mijn herinnering ging ik even terug naar de reis die Tonnis en Ielke naar de Noordkaap hebben gemaakt toen Ielke net zi j n rijbewijs had. Zij waren toen ook in Kautokeino en voor Ielke was dit heel bijzonder, omdat zijn favoriete voorleesboek daarover ging.
    En dan nu de terugtocht ook nog grotendeels op de fiets…… Grote klasse, Johan!!
    Veel liefs, blijf voorzichtig en bedankt voor je mooie, enthousiaste en uitgebreide verslagen en de prachtige foto’s.

Laat een antwoord achter aan Ilse Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *