SÄRKIJÄRVI (Noord-Finland), maandag 4 juli 2022.
Dag 38, 39, 40, 41. Route: Rovaniemi – Lohiniva – Kittilä – Sirkka – Särkijärvi. Kilometerstand 3013
De fietsreis vordert. Van de geplande 3500km heb ik er nu drieduizend opzitten. Fins Lapland is het gebied waar Fiets en ik nu bivakkeren. Lapland, het meest noordelijke gebied van Europa, strekt zich uit over Noorwegen, Zweden, Rusland en Finland. Gesteund door werkelijk prachtig weer ben ik nu twee weken bezig om Finland van zuid tot noord te doorkruisen. Je zult uit de berichtgeving over de toetreding tot de NAVO van Zweden en Finland hebben opgepikt dat de grens met Rusland zo’n 1300 km telt. Zo’n afstand wordt het voor Fiets en mij hier ook. Je ontkomt er natuurlijk niet aan om tijdens ontmoetingen, gezien de recente ontwikkelingen, ook wel eens over politiek te praten. Toetreding tot NAVO wordt hier toegejuicht. Het leven is niet alleen maar fietsen. Mede daarom ben ik bij het verlaten van Rovaniemi eerst nog even rond gaan kijken in Arktikum. Een fraai museum met van alles cultureel interessants over de geschiedenis en het leven boven de poolcirkel. Voor wie hier ooit in de buurt is: een omweg waard! Ik heb daar voor het eerst ook het noorderlicht gezien, Areola borealis. Niet in het echt uiteraard -dat lukt hier niet in de zomer-, maar het plaatje van de projectie wil ik je hier niet onthouden.
Na Rovaniemi een lang stuk door het niets, af en toe een kleine plaats. Langs mijn zwembad, de Ounasjoki. Joki = rivier, dan snap je ‘m wel. Een onvermijdelijke tentovernachting bij een ‘laavu’, een soort barbecueplek voor de lokale bevolking of toeristen, waar je -na even te hebben gevraagd- mag wildkamperen. Ideaal hoor, zitbank en tafel erbij, toilet ook. Plus rond de tent banjerende rendieren. Leuk hoor.
De eerste bergen komen in zicht bij het wintersportgebied rond Sirkka. De berg Levi (530m hoog) ben ik vroeger al eens op geweest. Finland helt wat omhoog naarmate je noordelijker komt. In het uiterste noorden zijn de hoogste bergen. Ik zal ze binnenkort gaan passeren. Dat zal dan gaan gebeuren in weer normalere weersomstandigheden. De hittegolf van de afgelopen 10 dagen eindigt nu zo’n beetje. Temperaturen van 30 graden hebben we gehad, weinig wind en volop zon. Dat betekent hier een geweldige cocktail voor de insectenpopulatie. De mosquito’s zijn vervelend maar met wat Deet blijf je die wel de baas. En voor dit soort muggen is mijn lijf en bloed niet zo interessant. Grootste kwelling vormt de ‘paarma’, de wat wij paardenvlieg of daas noemen. Zeer agressieve steekvliegen en zelden zo groot gezien. Daar helpt geen liter insectenspul tegen. Ze blijven maar tijdens het fietsen rond je heen zwermen en zodra je stilhoudt of even pauze wilt nemen, vallen ze aan. En het zijn er geen twee hè. Steken door je kleding heen. Ik sprak een motorrijder die zelfs dwars door z’n motorpak was gestoken. Grote vieze steekvliegen van anderhalve centimeter. Brrr. Als het helpt dat het kouder, normaler, wordt, dan graag wat die rotbeesten betreft. De voorspelling is ook dat er regen gaat komen, bij 16 graden. Ook weer niet leuk, maar onvermijdelijk aan een fietsvakantie verbonden.
Op dit moment verblijf ik bij vrienden die ik al heel wat jaren geleden ontmoet heb, ook tijdens de fietsvakantie. Vlakbij de wat grotere plaats Muonio in het noorden van Finland. Even weer pas op de plaats en genieten van de enorme gastvrijheid (en de meest heerlijke sauna die ik ken en aan het mooiste meer van Finland, Särkijärvi. Järvi = meer, maar dat snapte je al). Iris en Raimo, kiitos kiitos voor jullie geweldige gastvrijheid. Niet voor het eerst; ik heb er weer van genoten!
Morgen weer verder voor de laatste 500km naar de Noordkaap. Finland ben ik dan bijna uit, het volgende bericht komt over een dag of drue uit Noorwegen. Siihen asti!
