OULO (WEST-FINLAND), maandag 27 juni 2022.
Dag 30, 31, 32, 33, 34. Route: Mänttä – Keuruu – Äänekoski – Viitisaari – Pihtipudas – Kärsemäki – Oulu. Kilometerstand: 2556.
Mijn eerste Noordkaap fietsreis deed ik in 2004. In mijn aantekeningen van toen lees ik terug (bewaard, uiteraard) dat het toen een graad of 13 was hier. Vond ik voor Finland acceptabel. Maar toen al zeiden Finse mensen dat dat wel wat koud was voor de (bijna dezelfde) tijd van het jaar. Maar nu: drie dagen op rij boven de 25 graden, alleen maar zon, amper wind. En dat gaat nog even door zo voorlopig, als ik de weersvoorspellingen mag geloven. Ongewoon warm en ik drink minstens vijf halveliterbidons per dag.
Het mooie merengebied van Finland ligt inmiddels achter me. En daarmee ook het hogere gebieden met veel lange hellingen. Die me overigens veel beter liggen dan al dat korte en steile omhoog, zoals ik vaak in Zweden had.
De laatste twee dagen waren eigenlijk gewoon vlak. Ik volg de grote weg, nummer 4 (de E75), en het beeld van die weg en de omgeving was boom, bos, woud, weiland. En af en toe druk met verkeer op de weg (het midzomerfeest net achter de rug). Niet het meest interessante stukje Finland zo gezegd.
Wat wel zo interessant is, is het steeds verder korten van het nachtlicht. Nu is het hier sowieso al geen pikdonkere nacht, maar hoe noordelijker ik kom, hoe meer het daglicht het wint van de nacht. Op dit moment gaat de zon hier onder om 00:19u. (…) en weer op om 02:20u. Twee uurtjes ‘nacht’, maar zoals ik al noemde, donker is het niet echt. Dat levert voor de nachtrúst wel wat gewenningsproblemen op. Ik slaap met oogmasker op en soms zijn er prima verduisteringsgordijnen. Maar zoals in de tent, gisteren -er was in de verste verte geen B&B of camping of hotel- , dan is het wel heel lastig voor me om de slaap te vatten. Hoe knus ik tenten ook vind. En we zijn er nog niet hè… Zodra ik de poolcirkel ben gepasseerd, is het 24 uur licht. En warm ook, de zon wordt niet gehinderd door wolken met dit prachtige weer. Ik in de tent was dus al om 3 uur ’s nachts klaar wakker. Van het licht. En van de warmte. Ik tentte trouwens precies in het meetkundige centrum van Finland, in het piepkleine plaatsje Leskelä.
Gisteren aangekomen in Oulu dus. De laatste grote plaats op weg naar het hoge noorden. Ik was hier in 2004 al eens, toen was het een stadje met zo’n 80.000 inwoners. Dat zijn er inmiddels 200.000. Oulu groeit snel. Net als in zoveel andere gebieden trekken jongeren van de dorpen naar de grote stad. Ik herkende nog het station en een deel van de weg hierheen. Vandaag verder kijken, want ik vind dat ik weer een pauzedag heb verdiend na vijf dagen ruim boven de 100 kilometer doortrappen. Zonder problemen overigens, blij dat m’n lijf het zo goed houdt. Was toch wel even spannend toen ik aan deze onderneming begon.
Hier in Oulo [oo-loo] heb ik een klein appartement gehuurd, inclusief sauna(atje). Tussen de saunagangen door -nog nooit zó vaak gesaunaad als deze reis!- zit ik dit verslag te typen op mijn (nieuwe) mobiel, die ik oervoorzichtig bewaak en bescherm. En hier ga ik ook verder reisplannen maken voor de komende dagen. Lapland ligt om de hoek, de poolcirkel eveneens en de Noordkaap nadert met elke pedaaltrap. 2500km gedaan, nog 900 to go.
Leuk weer om te lezen en in de foto’s te snuffelen. Deels extra leuk voor me, omdat ik Oulou ook bezocht heb in 2007. Het is heerlijk om zo mee te kunnen genieten op afstand. Goede voortzetting. Wat een lange ritten maak je. Enorm knap.
blijf genieten van de reis Johan..