Weer thuis!

ALKMAAR, zaterdag 5 mei. Kilometerstand 15218 (eindstand). USA 5746, Chili/Argentinië 6544, Europa 2928.

Weer thuis! Bevrijdingsdag 2018. Bedankt Nederland, dat er zo massaal voor me gevlagd wordt! Bedankt alle lezers en volgers van deze website voor je interesse en alle morele ondersteuning! Bedankt!!

Na 262 dagen op fietspad en 15218 kilometers (eigenlijk nog 800 meer met alle toeristische ommetjes en boodschaptripjes erbij geteld) werd ik gisteren door lieve familie en vrienden ontvangen bij me thuis.

De laatste dagen nog even in vogelvlucht. Na Gent was het nog 32 km naar de grens met Nederland. Zeeuws Vlaanderen, door naar Breskens-Vlissingen waar ik net 5 minuten te laat kwam voor de veer naar Vlissingen. Maakte weinig uit, elk uur gaat er een en het was fraai weer. Eerste pauze op Nederlandse bodem. Overnacht in Zoutelande. Weinig verrassend gezien de muzikale impact van deze plaatsnaam. Bløf heeft me in het verste zuiden geregeld erdoorheen gesleurd met het nieuwe volkslied van deze Zeeuwse badplaats. Dat ik de slaap aldaar nauwelijks kon vatten als gevolg van een doorgelegen matras waarvan de spiralen nog steeds in mijn rug gestempeld staan, kan ik Bløf niet verwijten. Ik was niét blij dat ik daar was. Althans, dat betreft het hotel waarvan ik de naam niet zal noemen. Op de foto links van de kerk.

Toch weer met fris gemoed Fiets gepakt de volgende dag en door het fraaie Zeeland gefietst. Neeltje Jans, Grevelingen, Brouwershaven, Burgh-Haamstede, Ouddorp, Haringvliet…. Wat een genot om daar in volle zon te rijden. Weinig wind om de pret te vergroten. En dat voor Zeeland. Na alle (schier) eilanden via het veer Rozenburg-Maassluis het zeg maar vasteland bereikt. Overnacht in Delft. De laatste keer van deze reis dit keer in een superbed.

Op Herdenkingsdag heb ik de Noordzeekust gevolgd. Eerst nog even door Den Haag. Binnenhof, Hofvijver, Vredespaleis. Zo veel buitenlandse residenties bezocht, nu maar eens de eigen…. Mooie stad toch. En daarna dan de finale, de laatste kleine honderd kilometers. Prachtig weer. Tegenwind, maar swat…. geen Argentinië hier immers. Scheveningen, Katwijk, Noordwijk, Zandvoort. Rustig aan in mijn reguliere trainingsgebied gekomen. Bloemendaal, IJmuiden, Beverwijk, Heemskerk, Egmond. Nog tien te gaan. Beetje emotie toch wel. De Hoeverweg. … hoe vaak zal ik die al wel niet gefietst hebben…

Even na half zeven thuis. Super vrienden en familie! Mooie ontvangst, fantastisch mijn huis en zaken gedaan terwijl ik aan het freewheelen was. Onbetaalbaar en super dankbaar!

Met een nog wat onwezenlijk gevoel van trots en dankbaarheid en een lijf dat overloopt van herinneringen en ervaringen sluit ik deze weblog af. Ik vind het bijzonder leuk dat jullie me zo gevolgd hebben en ik wil iedereen daar nogmaals voor bedanken. Over een week of zo plaats ik nog een overzicht met statistieken, voor wie daarin geïnteresseerd is. Hoeveel dagen, hoogste snelheid, laagste temperatuur, kortste dagafstand, hoeveel regendagen, welke reparaties…  Gek als ik ben van statistieken, ga ik dat alles op een rijtje zetten. Dus: Wordt vervolgd. Maar geef me even de tijd… Tot over een week. Voor dan de laatste keer!

Dit bericht is geplaatst in Wereldreis2: Europa. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *