Prachtig weer in Frankrijk

BELLAC (Frankrijk, Haute Vienne), vrijdag 20 april 2018. Kilometerstand 14167 (USA 5746, Chili/Argentinië 6544, Europa 1877).

Toen ik gisteren mijn eigen website bekeek, moest ik even grinniken om de foto’s bij het verhaal. De sneeuwfoto’s die ik in de Pyreneeën had gemaakt… de witte wonderwereld…  Prachtig op zich, maar ze staan inmiddels in schril contrast met de omgeving en het weer van de afgelopen dagen.

Na de sneeuw kwam zonneschijn, en niet zo weinig ook. Temperaturen van 26, 27 graden. Nauwelijks wind. En niet alleen hier, het thuisfront geniet gelukkig ook volop mee. Na Toulouse, waar ik mijn vorige weblog had geschreven, heb ik alleen maar stralend zomerweer gehad. En dat in de lente. Viva la vie et Vive le printemps!

Ik fiets simpelweg in noordelijke richting door La douce France en heb de nieuw gevormde regio’s Occitanie en Nouvelle Aquitaine (bijna) uitgereden. Streken zoals de Ariège, Garonne, Quercy en de Dordogne. Waar het leek of de Camping-RAI was uitgereden. Vandaag heb ik mijn route van 2013 doorkruist. Toen ging ik van zuidwest naar noordoost door dit land en nu dus van zuid naar noord.

Na de schitterende Pyreneeën volgde er een redelijk vlak gedeelte. De laatste drie dagen zijn echter behoorlijk pittig. Het dagelijkse profiel ziet eruit als een achtbaan op de kermis. Het gaat continu op en af. En omdat klimmen nu eenmaal vijf keer zo traag gaat als afdalen, heb je het gevoel dat je de vrijwel de hele dag aan het klimmen bent. Zo’n 80% van de dag. Dat voelen ieder geval mijn knieën, hoe getraind ik ook ben.
Per dag doe ik nu 80 of iets meer kilometers. Daar ben ik dan zo’n 4 uur mee bezig. ‘Netto’ fietstijd, dus zonder pauze mee te tellen. Mijn gemiddelde ligt dan ook rond de 20 km/uur.

Maar fietsen in dit landschap, in dit weer, door tal van middeleeuwse plaatsen…. Langs -maar meestal over- rivieren als de Tarn, Dordogne, Garonne, Lot, Vezière, om er maar een paar te noemen…., het is geen straf. Laten we met elkaar hopen dat dit super voorjaarsweer nog even aanhoudt. Hebben we er allemaal wat aan!

Ik ben op weg naar Parijs. Dat wordt mijn eerstvolgende halteplaats. Daar zal ik mijn lieve medefietsers ontmoeten, met wie ik in Patagonië een tijdlang mee ben opgetrokken. Zij zijn alweer een tijdje thuis. Maar omdat ik toch in de buurt ben volgende week, moest ik maar even langskomen. Zo zal geschieden.
A bientôt!

Op de kaart hieronder kun je zien waar ik nu ben. Iets boven Limoges. 14.000km gedaan, nog 1000 te gaan….

Dit bericht is geplaatst in Wereldreis2: Europa. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *