Barcelona

BARCELONA, zaterdag 7 april 2018. Kilometerstand 13415 (USA 5746, Chili/Argentinië 6543, Europa 1126).

Valencia was een prachtige stad om in te verblijven. Vooral de futuristische creaties in het nieuwe gedeelte van de stad hebben indruk op me gemaakt. Ronduit prachtig!

Na Valencia ging het een kleine 400 kilometer verder in noordoostelijke richting naar de volgende toeristentrekker: Barcelona. Hoofdstad van de autonome regio Catalonia. Nogal in het nieuws de laatste tijd en dat is een understatement. De Catalaanse vlaggen (rood/geel met witte ster in blauwe driehoek) zijn aanwezig, maar met niet zo veel als bijvoorbeeld de pompeblêden in Friesland. De gele strik -symbool van de gewenste onafhankelijkheid- zie ik daarentegen geregeld op kleding of in de vorm van graffiti in het straatbeeld.

Het fietst de laatste dagen prima. De wind was hooguit windkracht 3 en de temperatuur zit zo rond de 18 graden. Veel zon. Prima fietsweer. Het wegdek is dik in orde en het verkeer in Spanje is overduidelijk veel meer op fietsers ingesteld dan dat in Zuid-Amerika.

Ik volg de kustroute. Die is voor helft van de tijd vlak en gaat dan door allerlei badplaatsen aan de Costa Doreado; Benicasim, een erg leuk Sant Carles de la Rapita, verrassend Sitges en het jongerenpakhuis Salou.

Waar de weg de kustplaatsen verlaat, duikt-ie de berghelling in. Niet hoog, niet steil, maar wel genoeg voor fraaie panorama’s en voor voldoende hoogtemeters. Zo was het laatste stuk naar Barcelona een prachtig bochtig, klimmend en dalend stuk. Heel smal, maar het autoverkeer stelde zich zeer gedisciplineerd op naar de fietsers en de vele wielrenners op deze route. Chapeau!

Daar viel alvast een woordje Frans en dat zal over een week de voertaal worden in plaats van het Spaans dat me nu al vijf maanden triggert. Eerst nog even een paar dagen rondkijken in dit grote en drukke Barcelona. Genoeg te beleven: De nog immer in de steigers staande Sagrada Familia, de Torre Agbar, het paleis Montjuic, de kathedraal, het havengebied. En een bezoek aan de plaatselijke FC. Ik wilde eigenlijk een rondleiding in het stadion boeken, maar het bleek dat Barca dit weekend thuis speelt. Dan maar meteen de wedstrijd bezoeken. Nu ik er toch ben.

Maandag weer verder met de fietsreis. Ik lig nog altijd goed op schema en dat houdt in dat de laatste maand van mijn reis nu ingaat (snik – maar thuiskomen zal toch een keer gebeuren…).

 

 

Dit bericht is geplaatst in Wereldreis2: Europa. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *