Route: Kaiserslautern – Saarlouis 95km, Saarlouis – Luxemburg 81km, Luxemburg – Pommerloch 69km. KM STAND: 1013.
Gisteren de tassen nog even gereorganiseerd. Ruim meer dan de helft wat mee is, heb ik totaal niet nodig gehad tot nu toe. Vanaf de start is het elke dag zon en warmte, toenemende warmte. Lange broek, lange mouwenshirt, lange fietsbroek, jas, ondershirt, allemaal niet nodig. Net als de regenkleding die ook een halve tas in beslag neemt. Ik tref het enorm met het weer, het lijkt alsof het hoogzomer is. Je zou bijna gaan snakken naar wat regen. Wie weet, nu België en straks ook weer het eigen land in zicht komen…
De laatste drie dagen gaan door de bergen. Nou ja, bergen… veel hoger dan 500 meter komt het niet, maar het hoeft niet hoog te zijn om toch flink wat klimmeters te pakken. Ga maar eens een dagje door Zuid-Limburg en je zit zo aan de 1000 hoogtemeters. Dat aantal haalde ik op weg naar Luxemburg ook, bijna. Het gebied tussen de rivieren Saar en Moesel golft als een rollercoaster op en neer en er zitten beste kuitenbijters tussen. Wel mooi en weids. Na Saarland, de kleinste Duitse Bundesstaat met visites aan Saarbrücken en Saarlouis -waar het kirmes was- ben ik een stukje door Frankrijk gegaan. Blijft een opmerkelijk fenomeen, taal. In het ene dorpje is het nog Duits. En net even over de grens, twee kilometer verder, is het in het volgende dorp overschakelen op Frans.
Mooie plaats in Frankrijk, Thionville. Aan de Moesel, een stuk van die rivier dat ik nog niet kende. De conditorei heet nu patisserie, maar het stuk taart smaakt er niet minder om. Na het stukje door Frankrijk volgt de grens met Luxemburg. Na wat overleg met mezelf besloten om toch maar in de hoofdstad te overnachten. De verwachte drukte daar bleef niet uit. Creepy sfeer en personages in de buurt van het station. Na wat gezoek een hotel gevonden en uiteindelijk met Fiets beland in een parkeergarage waar ik niet meer uit kon komen. Was van te langdurend tijdelijke aard.
Vandaag het land Luxemburg doorkruist. Eerst nog een rondje door de hoofdstad, die in verschillende lagen is opgedeeld. Van hoog naar laag kan met een heuse lift, maar dat afdaalpretje laat ik me niet ontnemen, uiteraard. Het eerste deel volg ik een aardige fietsroute, #15, die het Groothertogdom van zuid naar noord doorkruist. Langs allerlei velden, riviertjes, sportvelden en speelattributen uitgekomen in ook weer een drukke plaats, Ettelbrück, op een kruispunt van wegen.
Het bergwerk moet dan nog beginnen. Het korte en steile klimwerk van hiervoor is nu veranderd in lange, lange hellingen die voor dit Ardennengebied zo kenmerkend zijn. Een 10 kilometer lange klim à 4% doet denken aan het fietswerk in de USA. Ook qua warmte. Drinken, drinken en ook niet vergeten om te eten. Maar na de klim laat de heerlijke afdaling van een kilometer of vijf weer voelen wat er zo enorm gaaf is aan vakantiefietsen. Fiets ligt met zijn en mijn gewicht perfect op de weg en als die weg dan nog eens overzichtelijk is en een perfect wegdek heeft, kan ik me helemaal laten gaan en tikken Fiets en ik moeiteloos de 6o km/uur aan.
Wat een verschil, de wegen in Frankrijk en in Luxemburg, vergeleken met die in Duitsland. Keine keien, gaten , hobbels, scheuren, stoepen en plots eindigende fietspaden mehr. Gewoon, lekker glad asfalt en goed onderhouden.
Vandaag -donderdag- overnacht ik nog net voor de grens Luxemburg – België. Bij eigenaar afkomstig uit… Alkmaar. Quel petit monde! Morgen via Bastenaken de Waalse Ardennen door.
