DAG 13, 14, 15, 16. SCHWARZACH IM PONGAU (OOSTENRIJK), ma 19 mei 2025. Km stand: 1206.
Route: München – Wasserburg a/Inn – Waging am See – Freilassing – grens Duitsland/Oostenrijk – Salzburg – Hallein – St.Johann im Pongau – Schwarzach im Pongau.
In dit verslag één pauzedag en drie fietsdagen, waarin Duitsland werd ingewisseld voor Oostenrijk. Met heuse grenscontroles op de brug over de rivier Salzach. Alleen voor wie Duitsland ín wil. Fiets en ik willen er juist úit, zijn weer toe aan een nieuw fietsland na bijna 1000 kilometer door ons buurland te hebben gereden. De pauzedag was bestemd voor de Beierse hoofdstad München. Grote stad waar ik nog nooit ín was geweest, wel een aantal keren vlakbij. Even wat nuttige (nieuw gastankje, nieuw fietsslot) zaken met aangename (toeristische) combineren. Het kolossale en schitterende raadhuis op de Marienplatz, het Olympische park en slot Nymphenburg maakten de meeste indruk. Verder als in zoveel grotere steden een hoog gehalte berooiden en verslaafden en een enorme internationale mengelmoes aan nationaliteiten, waarbij de autochtone Duitse verreweg in de minderheid is. En druk. Zoals me wel vaker op fietsvakantie overkomt: even té druk. Dus: interessant om er geweest te zijn, maar goed om er weer te vertrekken.
De laatste kilometers in Duitsland gingen door fraai glooiend landschap zonder al te veel kuitenbijters. Het bleef allemaal zo rond de 500 meter boven zeeniveau schommelen en het reed gewoon lekker door. Gesteund door nu een westenwind en over goed asfalt. Met geregeld fietspaden. ’s Avonds in het overnachtingsadres (meestal gasthof of hotel) gewoon de Nederlandse televisie kijken, op de mobiel. Handig hoor, de Ziggo-app. Een sensationele voetbalontknoping meebeleven en JJ het Songfestival zien winnen voor Oostenrijk. Tijd voor deze echte JJ om datzelfde land maar eens te gaan verkennen.
Die Duits-Oostenrijkse grens passeerde ik gisteren dan bij Freilassing. Om binnen een kwartier in het centrum van Salzburg te staan. Precies waar Remco en ik vorige zomer ook waren. Toen alleen met de auto, bloedheet en gigadruk. Nu kon ik moeiteloos en zonder medemensen mijn staatsiefoto’s aldaar laten maken. Voor de Dom en samen met, uiteraard, muziekvriend Mozart. Prachtige stad, Salzburg. Maar ik besloot hier nu niet te overnachten of te pauzeren.
Mijn weg verder vervolgd in zuidelijke richting, langs de rivier de Salzach. Er lopen hier verschillende fietstrajecten. De Tauernradweg en de Alpe-Adria-Radweg. Die overlappen elkaar gedeeltelijk. Stijgen in ieder geval gestaag in hoogte. Van Salzburg (440 m/h) naar waar ik nu zit op 600 m/h. Daarmee zijn we de Alpen nog niet over. Ik had voor de Brennerpas kunnen kiezen (die is 1000 m boven zeeniveau), maar die heb ik eerder al in beide richtingen gedaan. Ook de Großglockner er iets naast heb ik eerder gefietst. Dus nu gekozen voor het gemak van de Tauerntunnel, lengte bijna 9 kilometer.
Via plaatsen als St. Johann im Pongau, Dorfgastein en Bad Gastein bereik je deze tunnel. Met links en rechts reuzen van bergen. Maar helaas helaas, die tunnel blijkt tot half juli te zijn afgesloten wegens onderhoud. Dus Fiets in Trein gaat niet door, het alternatief wordt door de OBB aangeboden voor dezelfde prijs (10€): Fiets in Bus(aanhanger). En die gaat morgenochtend vanaf hier, dit bergdorp waar ik een super de luxe appartement heb gearrangeerd, tegen een mooi prijsje.
Morgen weer verder, hoe mooi Oostenrijk ook is, lang zal ik er niet in fietsen. Het volgende verslag komt alweer uit een land verder, Slovenië.
Hoi Johan, het gaat lekker met je zo te lezen en te zien. Op een enkele lekke band na dan. Wij zien vele bekende (plaats)namen voorbij komen. En wat tref je het met het weer. Een geweldige prestatie lever je weer. Ga zo door en de verhalen horen we later.